ကချင်ပြည်နယ်
“ငါကြီးလာရင် သတင်းထောက်လုပ်မယ်” ဆိုပြီး မျှော်လင့်ချက်မရှိခဲ့ပေမယ့်အခုတော့ တခြားဘာမှ မလုပ်ချင်တော့ဘူး။
အောက်တိုဘာ ၂၃ ရက်က အဖြစ်ဆိုးကြားမှ အာဏာသိမ်းအစိုးရကို ဆန့်ကျင်ကြောင်း ဖားကန့်ဒေသခံများက ဆက်လက်ဖော်ပြနေပါတယ်။
ဘာလို့ စစ်သားလုပ်တာလဲဆိုတော့ “အာဏာရှင်ကို အမြစ်ပြတ်တော်လှန်ချင်တယ်။ ဒီအဆိုးအမွေကို နောက်လာနောက်သားတွေကို မပေးချင်တော့ဘူး...” လို့ပြောပြပါတယ်။
လယ်သမားတွေရဲ့ ဘဝဟာ အမြဲလိုလိုခက်ခဲခဲ့ပေမယ့် အခုတော့ ပိုပြီးဆိုးတယ်။ အာဏာသိမ်းပြီးနောက် ဝင်ငွေထက်ဝက်လောက် ကျဆင်းသွားတယ်လို့ စာရေးသူက ဆိုပါတယ်။
"နိုင်ငံရေးသမားအများစုနဲ့ သတင်းသမားတွေကို ဖမ်းဆီးထိန်းသိမ်းတဲ့အခါမှာ... မလုံခြုံမှုကို ခံစားရပြီး အိပ်မပျော်တဲ့ နေ့ရက်တွေနဲ့ ဒီကနေ့အထိပဲ...
"သတင်းထောက်တွေကို လိုက်ဖမ်းနေတယ်။ မတွေ့ရင် မိဘတွေ... သားသမီးတွေကိုခေါ်သွားတဲ့ ပြဿနာတွေရှိတယ်။"
မြစ်ကြီးနားက အသက် ၂၇ နှစ် ရွယ် အမျိုးသမီးက ဆန္ဒပြပွဲများအတွက်သူမ၏မျှော်လင့်ချက်နှင့်စိုးရိမ်မှုများအကြောင်း လေတံခွန်ပုံပြင်များကို ပြောပြထားပါတယ်။
အင်းတော်ကြီးအိုင်ရဲ့ ကြည်လင်လှတဲ့ ရေပြင်ပေါ်မှာ ဟိုးရှေးရှေး ကတည်းက ရှိခဲ့တဲ့ ဒဏ္ဍာရီတစ်ပုဒ်ရှိနေပါတယ်။
မြန်မာနိုင်ငံမှာ ရော့ခ်ကြယ်ပွင့် တစ်ပွင့် ဖြစ်ဖို့က မလွယ်ပါဘူး။ နော်ရိန့်ကတော့ မနားမနေ ကြိုးစားဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားပါတယ်။
အသက်အရ သုံးဆယ်အတွင်းမှာပဲ ရှိပေမယ့် ဘဝရဲ့ အဆိုးအကောင်း များစွာကို ဖြတ်သန်းလာခဲ့ရသူ တစ်ဦး
အင်းတော်ကြီးကန်ဘောင်မှာချက်တဲ့ ငါးဟင်း
၂၀၁၁ ခုနှစ် က စတဲ့ တပ်မတော်နဲ့ ကချင် လက်နက်ကိုင်တွေရဲ့ တိုက်ပွဲတွေကြောင့် ဒေါ်ဂျားခွန်ရာနဲ့ သူ့ကလေး ၆ ယောက် ထွက်ပြေးခဲ့ရတာ ၅ နှစ် ရှိပါပြီ။
